اثر تمپول به عنوان یک آنتی اکسیدانت سنتتیک بر رویان های موش سوری در شرایط تنش اکسیداتیو

زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو می تواند از دلایل توقف رشد جنین در خارج از رحم باشد که منجر به از بین رفتن در اثر نکروز یا مرگ برنامه ریزی شده می شود. در بدن مکانیسم های متعددی برای محافظت جنین در برابر ros وجود دارد؛ ولی در شرایط آزمایشگاهی این سیستم دفاعی وجود ندارد و میزان تولید رادیکال های آزاد نیز بیشتر است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات آنتی اکسیدانتی تمپول به عنوان یک آنتی اکسیدانت سینتتیک قابل نفوذ بر روند رشد رویان های موش سوری در شرایط کشت آزمایشگاهی در دو حالت طبیعی و تنش اکسیداتیو است. روش بررسی: بعد از انجام لقاح آزمایشگاهی زیگوتها در محیط htf حاوی mg/ml bsa 4 در گروه های مختلف کشت داده شدند. برای بررسی اثر استرس اکسیداتیو، زیگوتها به مدت یک ساعت در محیط کشت حاوی غلظت های مختلف h2o2 کشت داده و بعد از شستشو به محیط کشت منتقل شدند و برای مطالعه اثر تمپول بر روند رشد جنین در شرایط تنش اکسیداتیو زیگوتها بعد از کشت در محیط کشت حاوی um10 h2o2، در محیط کشت حاوی غلظت های مختلف تمپول کشت داده شدند و اثر تمپول بر روند رشد جنینها با افزودن غلظت های مختلف آن به محیط کشت بدون تنش اکسیداتیو بررسی شد. داده ها توسط روش آماری مقایسه بین نسبتها و anova مورد آنالیز قرار گرفت (05/0p<). نتایج: نتایج نشان داد که رشد جنینها پس از قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض h2o2 به طور کاملا معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت که در غلظت های بالا مشخص تر بود. تمپول به میزان کمی آسیب های ناشی از تنش اکسیداتیو را مهار نمود. در شرایط نرمال تمپول باعث بهبود روند رشد جنینی و کیفیت جنینها و سبب افزایش معنی دار درصد جنین های دوسلولی (از 78/91% در گروه کنترل تا 99/96% در محیط کشت حاوی غلظت µm5/0 تمپول)، درصد بلاستوسیستها (از 80/67% در گروه کنترل تا 33/81% در محیط کشت حاوی غلظت µm5/0 تمپول) و کاهش معنی دار توقف جنینی (از 19/32% در گروه کنترل به 67/18% در محیط کشت حاوی غلظت µm5/0 تمپول) و افزایش معنی دار میزان تسهیم و بهبود مورفولوژی جنین های کشت داده شده در مقایسه با گروه کنترل گردید. نتیجه گیری: رادیکال های آزاد اکسیژن از علل توقف رشد جنین های کشت آزمایشگاهی است. برای مقابله با اثرات سوء ros در سیستم های کشت جنین از آنتی اکسیدان های گوناگونی می توان استفاده کرد. عدم نفوذپذیری مناسب این آنتی اکسیدانتها مانع عملکرد مناسب آنها می شود. این مطالعه نشان داد افزودن تمپول به عنوان یک آنتی اکسیدانت سینتتیک قابل نفوذ باعث بهبود روند رشد جنین می شود. براساس یافته های این مطالعه افزودن آنتی اکسیدانت های قابل نفوذ نظیر تمپول به محیط کشت های جنینی جهت جلوگیری از آسیبها در روند رشد جنین توصیه می شود.